czas na bajkę

ze źródła wypłynąłem w bezkres codzienności

szerokimi barkami

pamiętasz? ile bólu przyjęłaś, żebym stał się człowiekiem

samodzielna próba utrzymania się na powierzchni

pojęta świadomie

ale desperacka

moja tonąca łódka rybacka,

na której łowię

rybki złote

ale nie wypowiadam życzeń

po prostu walczę z głodem,

więc smażę

skórę i ości

idzie kolejna fala!

zachłyśnięcie dorosłości...

noce bezsenne

troski codzienne

myśli gryzące

oczy piekące

temat rzeka

mój czas ucieka.